امکان سنجی بهره گیری از نگارگری در ویدئو آرت نمونه موردی ویدئو آرت یوسف و زلیخا

هنر نگارگری که هم اکنون در موزه ها و گالری های هنری دیده می شود، در طول تاریخ، فرهنگ ساز یا خود ساخته فرهنگ بوده است. برداشت تفکر مدرن از این میراث به مثابه هنر و نسبت دادن صفاتی همچون زیبا به آن ، باعث شده آثار هنری از زندگی روزمره مردم جدا و به اشیایی صرفاً تزئینی تغییر کاربری یابند و به تدریج راهی موزه شوند. از همین رو، مقاله پیش رو درپی پاسخ به این سؤال است که چگونه می توان از نگارگری در ویدئوآرت برای نشر مفاهیم اسلامی بهره برد. بدین منظور، روی ماهیت و ویژگی هنر نگارگری به منزله هنری سنتی و همچنین ویدئوآرت به عنوان هنری جدید، دقت و تأمل شد و درنهایت، با بررسی یک نمونه موردی امکان سنجی تلفیق نگارگری با ویدئوآرت صورت پذیرفت. هدف اصلی این پژوهش، تلفیق نگارگری با هنرهای نوین به منظور بازگرداندن نگارگری از موزه به زندگی روزمره مردم و بازگشت جنبه کاربردی این هنر برای اشاعه مفاهیم اسلامی در فرهنگی پویا است. روش تحقیق به کار گرفته شده، توصیفی- تحلیلی با رویکردی هنجارمدار یا ارزشی است. در تجزیه و تحلیل آثار هنری هم از الگوی جنسن بهره گرفته شده است. ضمن اینکه روش گردآوری اطلاعات نیز، کتابخانه ای است. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که تغییر رسانه ها و پیشرفت فن آوری همچون تبدیل رسانه های چاپی به رسانه های دیجیتال، باعث شده کارکردهای تعاملی هنر نگارگری در ساخت فرهنگ کم رنگ به نظر آیند. به همین دلیل، ضروری است تا راهکار تلفیق هنرهای سنتی با هنرهای نوین مطالعه شوند تا بخش گسترده تری از مخاطبان را هدف قرار دهد. در بررسی نمونه موردی ویدئوآرت تلفیقی یوسف و زلیخا، نشان داده شد که می توان با حفظ ارزش های هنر نگارگری از جمله عناصر نمادین و جنبه بصری و تلفیق آن با فن آوری های جدید همانند فیلم، پویانمایی و جلوه های ویژه در نشر داستان یوسف و زلیخا که در قرآن از آن باعنوان احسن القصص یاد شده است، استفاده کرد.